ένοχες απολαύσεις




Λοιπόν που λες ήταν ένας τύπος στη Μαβίλη το καλοκαίρι του 2001 ο οποίος είχε ένα κόκκινο και ένα μπλε. Την πρώτη φορά νομίσαμε ότι έφυγε από το σπίτι αγουροξυπνημένος, ότι πάσχει από δαλτωνισμό (ανοίγουμε και κανένα λεξικό αν έχουμε άγνωστες λεξούλες ε; έτσι μπράβο), ότι δεν έχει λεφτά για δύο ίδια, κάτι. Μαλακίες νομίζαμε. Και την άλλη και την παράλλη μέρα τα ίδια φόραγε οπότε φυσικά και τον γνωρίσαμε γιατί τέτοια παιδιά δεν χάνονται...Τελικά αποδείχτηκε αυτό που όλοι περιμέναμε: ένας χιπστερας πριν τους χιπστεραδες, ένας "πρωτοπόρος" πανύβλακας από Β.Π. που η φαεινή ιδέα του για να ξεχωρίσει ήταν να έχει ένα κόκκινο και ένα μπλε. Αν ήταν σουέντ τουλάχιστον μπορεί και να το δεχόμουν.




Εγώ; Ασπρόμαυρα, κόκκινα, μπλε, μαύρα, γκρι, ασπρόμαυρα (πάλι), καφέ. Πάντα δύο ίδια, πάντα τα κλασικά, ξερνάω όταν βλέπω πεταλουδίτσες και λουλουδάκια και... τακούνια (!!!). Και συναυλίες και διακοπές και όλες οι μανάδες της γης που νομίζουν ότι πρέπει κάποια στιγμή να τα βάλουν στο πλυντήριο. Και μίσος -ταξικό- για vans και stansmith. Και πάντα αγορά τον Απρίλη - Μάη που είναι ακριβά γιατί είναι αρχή σαιζόν και όχι τον Οκτώβρη που τα σκοτώνουν γιατί είμαστε υπεράνω χρημάτων. Και γέλιο στα κάμπινγκ που έψαχνες διαφορετικό είδος παπουτσιού έξω από τις σκηνές και δεν έβρισκες - για κανένα λόγο. Και (ρατσιστική) κατάταξη όποιου τα φορούσε στα "δικά μας παιδιά" (εκτός αν ήταν διαφορετικού χρώματος ανάλογα με το πόδι οπότε βλ. παραπάνω)

Τα απάτησα κάποιες φορές. Συνήθως μετά από πίεση/παρότρυνση/δώρο κάποιας κοπέλας μου φόρεσα και άλλο είδος παπουτσιού. Αλλά με αυτές χώριζα μετά, με τα All Star ποτέ. Η σχέση μας ήταν πάντα τίμια, ειλικρινής και αυστηρά χρονικά οριοθετημένη: Ένας χρόνος και τέλος. Μετά τρύπες  (όσο πιο πολλές τόσο πιο καλό καλοκαίρι), ανέβασμα στο πατάρι (ποτέ πέταμα), συγκίνηση. Και αγορά καινούργιων. Γιατί μπορεί και ο πιο συνειδητοποιημένος και ακομπλεξάριστος καταναλωτής να επιτρέπει στον εαυτό του μια παρασπονδία, μια ένοχη απόλαυση, μια πληρωμή φυκιών για μεταξωτές κορδέλες.


Αφιερωμένο στα ολόμαυρα μποτάκια που αγόρασα χτες. Άρχισε το καλοκαίρι.

8 σχόλια:

  1. εμενα μου εχει παρει ο νονος μου κατι ασπρα με ασημι αστερακια, πολυ ποπ!!!!!!!!......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ποιος είναι ο νονός σου; Ο Φλωρινιώτης;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αλλά με αυτές χώριζα μετά, με τα All Star ποτέ...
    Φοβερό αυτό.. Άλλοι δένονται με ζώα, άλλοι με ανθρώπους, άλλοι με παπούτσια.. Ο καθείς με τον πόνο του και τις αδυναμίες του.. :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Έτσι κάνουν όλες, από τα παπούτσια ξεκινάνε και δεν σταματάνε πουθενά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Να μείνεις για πάντα πιστός στα παπούτσια σου, λοιπόν. Αυτά δε θα σε προδώσουν ποτέ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Irene T. δεν έπιασες το νόημα. Και με τα All Star χωρίζουμε. Απλά το ξέρουμε από την αρχή ότι θα κρατήσει για ένα χρόνο η σχέση μας και είναι όλα ξεκάθαρα και ωραία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ωραία, καθαρές καταστάσεις, μπράβο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή