κουμπάκια και μπλιμπλίκια

Πήγα χτες μετά από πολλά χρόνια στις Σκάλες στο Θησείο. Τι ενδιαφέρον μαγαζί - έχουν κλέψει κινητά από 2 φίλους μου εκεί σε δύο διαφορετικά περιστατικά. Παλιά όμως αναγνώστη μου, τότε που τα κινητά ήταν παντόφλες κυριολεκτικά και όχι μεταφορικά ("που είσαι;;;θα αργήσεις πολύ;;;" κλπ). Άρα δεν κατακρίνω τους κλέφτες - για δύο λόγους: 1) Μπορεί να ήταν ξυπόλητοι και να ήθελαν να ποδεθούν και 2) Έκλεψαν τους άλλους κι όχι εμένα. Στο σημείο αυτό να διευκρινίσω ότι πιστεύω ακράδαντα στο προαιώνιο και πανίσχυρο ιδανικό της φιλίας αλλά, αν είναι να κλέψουν κάποιον από το τραπέζι σου, ας είναι κάποιος άλλος κι όχι εσύ αναγνώστη. Για να μπορέσεις μετά να αποδείξεις πόσο φίλος του είσαι παρηγορώντας τον.


Τέλος πάντων, χτες δε μας έκλεψε κανείς, και ήταν ωραία. Γιατί ήμουν με δύο επιφανείς εκπροσώπους της γλυκιάς ζαχαρέικης συμμορίας και στην πορεία είδαμε και έναν τρίτο, ο οποίος αν και Κυριακή και μέρα του θεού κλπ δούλευε εκεί κοντά, εκμεταλλευόμενος τη λαχτάρα των νεοχίπηδων για νεοχίπικα κοσμήματα. Τα καλά ήρθαν μετά όμως - ο τζερεμές γνώρισε δόξες πρωτοφανείς στην ιστορία του γιατί στα τραπέζια του κάθισε ένας διάσημος dj...

πις, λαβ εντ γιούνιτυ

Και τι συγκίνηση, φίλε αναγνώστη, όταν ακούς από το διάσημο πλέον φίλο σου ότι το παιχνίδι με  τα συγκροτήματα που παίζατε παλιά στη Ζαχάρω τον ώθησε να ψάξει μουσικές που δεν ήξερε ακόμα καθότι πήγαινε σχολείο...[Παιχνίδι με συγκροτήματα: Επιλέγεται τυχαία ένα γράμμα της αγγλικής αλφαβήτου και οι δύο (πολυάριθμες) ομάδες λένε εναλλάξ συγκροτήματα ή σόλο καλλιτέχνες που το επίθετο τους αρχίζει από αυτό το γράμμα. Και ΟΧΙ Βασιλάκη, οι REM ΔΕΝ είναι στο "Α", κι ας προφέρονται Αρ Ι Εμ]. Επίσης παραλλαγές αυτού του παιχνιδιού έχουν υπάρξει με ταινίες, ηθοποιούς, ποδοσφαιρικές ομάδες αλλά ακόμα δεν έχει ξεπηδήσει από την παρέα ο νέος Μέσι ή ο νέος Ταραντίνο. Αλλά μικροί είμαστε ακόμα, προλαβαίνουμε. Εγώ θα πόνταρα στο Βαρώνο. Και για τα 2.

Αφού πρώτα κερδίσει στο επόμενο πανελλήνιο πρωτάθλημα ξυλορακέτας παραλίας.

Γατάκια που ΝΟΜΙΖΟΥΝ ότι παίζουν ρακέτες 

καλύτερα από το Βαρώνο

"δε θυμάμαι κουδούνι, θα ακούσεις μουσική"

Γίνεται χαμός αναγνώστη μου, επιστράτευση εκπαιδευτικών, προδοσία της απεργίας (πριν αυτή ξεκινήσει καν) από ρεφορμιστές εργατοπατέρες, ο Αντωνάκης πήγε στην Κίνα και φέρνει την ανάπτυξη επιτυγχάνοντας συμφέρουσες συμφωνίες με τους κόκκινους καπιταλιστές συντρόφους (κρατήσαμε κανά δυο λιμάνια και τρία νησιά για να κάνουν ελεύθερο κάμπινγκ οι νεοχίπηδες, τα άλλα τα δώσαμε, και σε καλή τιμή για την εποχή μάλιστα) αλλά ΕΓΩ θα ασχοληθώ με ένα πολύ πιο φλέγον ζήτημα: Ποια είναι η ιδανική νυχτερινή έξοδος; Εννοώ ποιες είναι οι καλύτερες συνθήκες για να πεις ότι πέρασες καλά ένα βράδυ έξω από το σπίτι σου; Και απαντώ αναγνώστη για να μη σε κρατάω σε αγωνία: Πάρτυ σε σπίτι.

Αυτοί το ξέρουν ήδη

Ναι, ξέρω, και οι συναυλίες είναι καλές, και τα τσιπουράδικα, και τα μπαρ και οι καφετερίες (με τον τόνο στο γιώτα) αλλά ωχριούν μπροστά σε ένα καλό (μη σου πω και σε ένα όχι τόσο καλό) πάρτυ σε σπίτι. Κι ας μην είναι σαν αυτό που πήγε ο Peter Sellers με σαπουνάδες, ελέφαντες και τα τοιαύτα. Αρκεί να: 1) Έχει μεγάλα μπαλκόνια το σπίτι. Για προφανείς λόγους αποσυμφόρησης του χώρου όταν οι καλεσμένοι υπερβαίνουν την κρίσιμη μάζα* , για να μπορέσεις να πιεις με την ησυχία σου το μπουκάλι που έχεις κρύψει νωρίτερα πίσω από τη γλάστρα όταν κατάλαβες ότι τα αποθέματα αλκοόλ μειώνονται πιο γρήγορα και από τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ, για να πάρεις λίγο αέρα βρε αδερφέ. Στα δε καλοκαιρινά πάρτυ αυτό το χαρακτηριστικό είναι υπεραπαραίτητο. 2) Να είναι ανοιχτό ή έστω όχι εντελώς κλειστό. Δεν υπάρχει χειρότερη απογοήτευση από το να έχεις προετοιμαστεί ψυχολογικά για πάρτυ με δεκάδες καλεσμένους και όταν μπαίνεις στο χώρο να βλέπεις 10-15 άτομα καθισμένα στα έπιπλα τα οποία ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΜΕΤΑΚΙΝΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ. Πες το συγκέντρωση βρε αδερφέ-οργανωτή/τρια, πες το "να συζητήσουμε πολιτικά", πες το "να κάνουμε ένα soiree" αλλά ΟΧΙ ΠΑΡΤΥ.( Έχω κάνει τέτοια "πάρτυ" εγώ και ξέρω...). 3) Να έχει την κατάλληλη φρουρά από γεροδεμένους έμπιστους πολεμιστές γύρω από το λάπτοπ για να αποτρέψουν την επέλαση (ουχί των βαρβάρων παρά) των τύπων που "να, ένα τραγούδι θα βάλω μωρέ και θα φύγω" και καταλήγουν να παίζουν πάνω από μισή ώρα grinder/black/death κλπ και να χτυπιούνται αυτοί και οι 2 κολλητοί τους ξενερώνοντας όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Εξαίρεση σε αυτό τον κανόνα αποτελεί η περίπτωση του κουρασμένου ιδιοκτήτη που θέλει ΟΝΤΩΣ να διώξει τον κόσμο και τότε η φρουρά αποσύρεται διακριτικά και οι εν λόγω επίδοξοι djs επιτελούν το θεάρεστο έργο τους, αδειάζοντας παράλληλα το χώρο. 4) Να παίξει (κάπου, κάπως, δε με νοιάζει με ποιο τρόπο) ΑΥΤΟ το κομμάτι:

Έλληνες ευαίσθητοι τραγουδοποιοί 

5) Να υπάρχουν επαρκή αποθέματα αλκοόλ. Εδώ να επιστήσω την προσοχή στους καλεσμένους: Ψιτ, παιδιά, μη τα περιμένουμε όλα έτοιμα - φέρνουμε και τίποτα έτσι; 6) Να έχουν προηγηθεί τα απαραίτητα κομπρεμί (=συνεννοήσεις, για τους μη πολιτικοποιημένους αναγνώστες - φτου σας by the way) με τα (κατά κανόνα) συντηρητικά στρώματα της πολυκατοικίας έτσι ώστε να αποφευχθεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό η αλληλεπίδραση με ένστολους κάθε είδους. Εξαιρετική ιδέα τα απολογητικό σημείωμα στο ασανσέρ από την προηγούμενη μέρα. 7) Να επιδειχθεί μια αυτοσυγκράτηση από τους καλεσμένους στην κοινωνικότητα που επιδεικνύουν στην ουρά για τουαλέτα. Παιδιά, αν θέλετε να γνωριστείτε υπάρχει η ΚΟΥΖΙΝΑ, όχι ο διάδρομος ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΑΛΕΤΑ. Η απογοήτευση που θα νιώσεις φίλε αναγνώστη όταν δεις 10 άτομα να "περιμένουν" θα μετριαστεί πάραυτα μόλις καταλάβεις ότι για τη χρήση της τουαλέτας περιμένουν το πολύ 2. 8)  Πας όποτε θες, φεύγεις όποτε θες. είναι self-service και δεν αναπαράγει σχέσεις κυριαρχίας πελάτη - σερβιτόρου, έχει καλή μουσική  συνήθως (προσοχή στο σημείο 3 είπαμε), γνωρίζεις τα πιο περίεργα άτομα και έχεις υλικό αν γράφεις μπλογκ (τυχαίο παράδειγμα). 9) Δεν έχει κανένας -ούτε οι οργανωτές- υπερβολικές απαιτήσεις. Ένα πάρτυ σε σπίτι είναι στην τελική...10) Για 22/8 έχουμε κάποιον να προσφέρει το σπίτι του για πάρτυ; Η και για νωρίτερα, καλή διάθεση να υπάρχει...Περιμένω προτάσεις στα σχόλια!

* κρίσιμη μάζα: 3 άτομα στο τετραγωνικό μέτρο.

Υ.Γ. Καλό είναι αναγνώστη να υπάρχει στους καλεσμένους και η "βασίλισσα των πάρτυ". Δε μπορώ να αποκαλύψω περισσότερα, μόνο ότι το όνομά της αρχίζει από Τ και τελειώνει σε -ίνα.

που θα πάω διακοπές...

Η θάλασσα γαλάζια (και χωρίς να επιστρατευτεί ο Πλιάτσικας), η άμμος χρυσή (ή σύμφωνα με τους λιγότερο γλαφυρούς κίτρινη), ο ήλιος να καίει. Τα αυθαίρετα που ήταν χτισμένα πάνω στο κύμα ταυτισμένα σε τέτοιο βαθμό  με την παιδική μας ηλικία που κυβερνούσε το πολυαγαπημένο και πολυτραγουδισμένο ΠΑΣΟΚ (αιωνία του η μνήμη) που τώρα που τα γκρέμισαν -όχι ΟΛΑ ΦΥΣΙΚΑ, δε θέλω να είσαι αφελής, αναγνώστη μου- να μας λείπουν μη σου πω. Το Παρά Θιν με τον ιδιοκτήτη που ήθελε να τραγουδήσει στην Πάνια. Ο Σκύλος που άνοιξε το '04 και άλλαξε τα καλοκαίρια μας. Ο Βαρώνος που ποτέ δεν πλένει πιάτα και παραδίδει μαθήματα στην ξυλορακέτα παραλίας. Ο Δ. να λέει  σε μια τύπισσα "Από τα δυτικά είσαι; Το κατάλαβα, γιατί έχεις τα χέρια στις τσέπες. Περίεργο πράγμα, εμείς από τα Δυτικά έχουμε ΠΑΝΤΑ τα χέρια στις τσέπες" (Δίκιο έχει, όπως πάντα έχει δίκιο ο Δ., και οι Tsopana Rave από Αγίους είναι).

Τύποι από δυτικά προάστια

Ο Γ. να μιλάει για τον Παναθηναϊκό και τον Κέυνς και να είναι εκεί όποτε τον χρειαστείς. Ο Ψηλός να αποδεικνύει ότι μπορείς να είσαι γυμναστής, τερματοφύλακας, dj και χρυσή καρδιά ταυτόχρονα. Η Ξανθιά να έχει κερδίσει με το σπαθί της τον τίτλο. Της Ξανθιάς. Η κολλητή από Αθήνα να παντρεύεται φίλο και συνάδελφο με καταγωγή από κάτω για να έρχονται κι αυτοί (εντάξει, όχι ΜΟΝΟ γι'αυτό). Η Ν. -ή αλλιώς Σοκολατένια κατά Δ.- να μας εκπλήσσει με τις αλλαγές στα μουσικά της γούστα (και να μας λείπει τα τελευταία χρόνια γιατί δεν έρχεται πολύ). Η Σ. με την Ε. με μια μπύρα στο χέρι κι ένα χαμόγελο στο στόμα ΜΟΝΙΜΑ. Το Ανήλιο με την τσιγαρίδα. Ο Μπέμπης να είναι πατέρας, μάνα και μεγάλος αδερφός του Δ. και στο χρόνο που του μένει να προσπαθεί να κάνει διακοπές. Η Α. με την Κ. να έχουν το πιο ωραίο σπίτι και τα πιο ωραία χαμόγελα αλλά να έχουν εξαφανιστεί τελευταία. Η Ι. να φαίνεται συνέχεια ότι νυστάζει αλλά να μην, στην πραγματικότητα. Ο Σ. να είναι πιστό αντίγραφο του Μάρλευ. Η Κ. να είναι η δικαστική ελπίδα μας για όταν στραβώσουν πολύ τα πράγματα.   

Ο Κούταβος με μια φάτσα που σου φτιάχνει το κέφι. Η Ε. να είναι η μοναδική που μπορεί να δεις στην παραλία αν τύχει να κατέβεις πρωί. Ο Μπ. με φωτιές και κοσμήματα και άλλα νεοχίπικα - τον συγχωρούμε γιατί είναι αγορίνας (και γιατί αν τον τσαντίσουμε μπορεί να μας "κλειδώσει"). Ο Τ. που τον ρώταγες "τι κάνεις;" και απαντούσε "ομορφαίνω την παραλία". Η Σ. με το Ν. να ξεμπλέκουν τα μαλλιά του τύπου από το συρματόπλεγμα. Η Σκύλα να βάζει σκυλάδικα στην άδεια καντίνα το καλοκαίρι του '11. Ο Ν. να φτιάχνει τέλεια χαρακτικά σε τηλεκάρτες, να λέει άψογα ανέκδοτα και να προσθέτει πινελιές σουρρεαλισμού με την εν γένει παρουσία του. Η Δ. και η Γ. με τις ψαγμένες μουσικές/ταινίες/βιβλία. Η Ε. και η Α. που πήγαιναν σχολείο κάτω αλλά τώρα πια κατεβαίνουν λιγότερες μέρες από εμάς (οι αχάριστες). Ο Α. που δούλευε στο Σκύλο και είναι και ταξικά σωστός. Η Νέδα να είναι το μοναδικό θηλυκό ποτάμι στην Ελλάδα και να έχει καταρράκτες όνειρο. Η Μ. που κάνει τέλειο μασάζ. Ο Λ. να φέρνει Smiths στα μπιτσοπάρτυ και ο Γ. να έχει γίνει πιο ντόπιος και από τους ντόπιους κι ας είναι Κρητικός. Ο άλλος Ψηλός που τον στείλαμε Αμερική για προπομπό μέχρι να πάμε όλοι. Ο αδερφός του Ψηλού να είναι ΑΕΚ και Ίντερ (ασχολίαστο). Ο Τ. που έγινε Ζαχαραίος και βαφτίστηκε με τεκίλα στα γενέθλια μου. Ο Μικρός Νικόλας να λιάζεται δίπλα σου. Οι αφοί Π. να πίνουν μπύρες και να συζητάνε για καλλιτεχνικά. Ο πρώην γραμματέας να πίνει καφέ. Η Νάνσυ η Σινάτρα να τα λέει από το 1967...

  

Πες τα κοπέλα μου

Εσύ Αναγνώστη ΓΑΤΑΚΙ (που θα έλεγε και ο Βαρώνος) πήγαινε σε νησί το καλοκαίρι. Εμείς ξέρουμε που θα πάμε. Και ότι θα περάσουμε τέλεια.

Θυμάσαι ΙΙ

Τελικά είχαν δίκιο όσοι μου έλεγαν να βρω θέμα. Αν είχα ένα θέμα τώρα θα ξεκίναγα να γράψω χωρίς να πρέπει να βρω τι να ταΐσω το αδηφάγο κοινό μου σήμερα. Κοίτα να δεις που οι μεταμοντέρνοι χίπστερ έχουν δίκιο που γράφουν σαν έφηβοι με κατάθλιψη: είναι ένας μπούσουλας κι αυτός...Γιατί έσφιξες το χέρι μου τόσο δυνατά που πόνεσα για να μου δείξεις έναν τύπο με μπλούζα Dropkick Murphys. Γιατί παρήγγειλες καινούργιο καραφάκι ρακί ενώ ΕΙΧΑΜΕ και όταν στο επεσήμανα μου είπες "δεν πειράζει, πίνεις πολύ" (να ξέρεις αναγνώστη ότι δεν πίνω πολύ, τα καραφάκια είναι μικρά. Σε όλα τα μαγαζιά). Γιατί μου είπες "ξέρω έναν δρόμο με πολλά ωραία μαγαζιά" και εννοούσες τη διαολεμένη Αβραμιώτου! Γιατί έτρεξες με το πρώτο χημικό ενώ "δε χαλάμε τις αλυσίδες στο μπλοκ σύντροφοι". Γιατί πέταξες το αυτόγραφο του Γκάλη γιατί ένας θείος σου ήταν ΠΑΟΚ. Γιατί νόμιζες ότι η Cat Power είναι υπερήρωας (που είναι, αλλά όχι της Marvel ή της DC, του Smog και του πενταγράμμου).

Μπα, βαρέθηκα. Σίγουρα δε μπορώ να υπηρετήσω αυτό το είδος, αναγνώστη. Μπες σε ένα από τα υπόλοιπα χιλιάδες μπλογκ που κυκλοφορούν - έτσι γράφουν στο 90% από αυτά. Εγώ θα μείνω σε αυτά που ξέρω καλά. Έρχεται σύντομα ανάρτηση για τη Sugar Town και την καντίνα του Σκύλου και μπύρες και Βαρώνους και Αιγαλιώτες και Μπέμπηδες και Ξανθιές και ξανθούς μπέμπηδες. Προσδεθείτε.

λίγη μπαλίτσα (λίγη όμως)

Ζητάω προκαταβολικά συγγνώμη από τους άσχετους με τα αθλητικά αναγνώστες μου (υποπτεύομαι ότι ανέρχονται στο 83,55% του συνόλου περίπου) αλλά θα ασχοληθώ λίγο με μπάλα. Πραγματικά ΛΙΓΟ όμως γιατί μετά θα περιλάβω τους χίπστερ και τους νεοχίπιδες. Στην ίδια ανάρτηση, ναι. Γίνεται, ναι. Όχι, δε θα είναι θαύμα λόγω Μεγάλης Εβδομάδας. Θα μπορούσε να κάνει αυτή τη σύνδεση και ένας Πασπίτης. Τόσο προφανής είναι. Πως; Ε σταμάτα να διακόπτεις και διάβαζε. Τεμπέλη/α.

Αποκλείστηκε λοιπόν η Μπαρθελόνα από τη Μπάγερν Μονάχου. Με συνολικό σκορ στους 2 αγώνες 7-0. 7 γκολ η μια ομάδα, 0 η άλλη (εντάξει σε 2 αγώνες, όχι σε έναν όπως σε μια μαγική χειμωνιάτικη βραδιά στο Τορίνο, αλλά και πάλι). 4 στη Γερμανία, 3 σε εκείνο το κατασκεύασμα  το ωοειδές, που ΟΧΙ wannabe αρχιτέκτονα χιπστερά άσχετε, ΔΕΝ είναι Γκαουντί, γήπεδο είναι. Ωραία; Ωραία. Κέρδισε και προκρίθηκε η ομάδα που έπαιξε πολύ καλύτερα και στα δύο αυτά παιχνίδια, που κάνει 40ρες μπαλιές χωρίς να ντρέπεται για αυτό, που δεν αλλάζει 234545 φορές τη μπάλα στη μεσαία γραμμή μέχρι να κοιμηθεί από βαρεμάρα η αντίπαλη άμυνα και να της βάλει γκολ μετά, κλπ, κλπ. Και δεν κέρδισαν "οι Γερμανοί της Μέρκελ" τους "Καταλανούς συντρόφους" γιατί και τα 2 brand names είναι πολυεθνικές εταιρείες με παίκτες και οπαδούς σε όλο τον κόσμο και τρελά κέρδη από μαρκετινγκ ετησίως. "Ναι αλλά η Μπάρτσα δεν έχει διαφήμιση στη φανέλα". Ψιτ, τύπε που έχεις μείνει στα '90s: News Flash: Παλιά, στο Τέξας...

Τόσο ήταν το κομμάτι για μπάλα, γκρινιάρη/α. Πάμε τώρα στα άλλα. Οι χίπστερ και οι νεοχίπηδες συνήθως δε βγαίνουν στα ίδια μαγαζιά, δεν ακούν την ίδια μουσική, δεν κάνουν τα ίδια ναρκωτικά, κλπ. ΕΝΑ από τα λίγα σημεία συμφωνίας τους είναι ότι και οι μεν και οι δε δηλώνουν οπαδοί της Μπαρτσελόνα - χωρίς όμως να ξέρουν τίποτα από ποδόσφαιρο, απλά επειδή είναι TRENDY. Και κερδίζει (ή κέρδιζε τουλάχιστον). Και γιατί εδρεύει στη Βαρκελώνη, στην παγκόσμια Μέκκα του νεοχιπισμού (η Μεδίνα είναι το Βερολίνο, τα έχουμε πει αυτά). Και γιατί όλοι/ες "ερωτεύτηκαν έναν/μια στη Ράμπλα με τζίβες, μουστάκι, πολύχρωμα ρούχα και τόσο, μα τόσο θλιμμένα μάτια..." Και γιατί είναι TRENDY. Με όλο το σεβασμό στους true οπαδούς της Μπαρτσελόνα που ήταν Μπαρτσελόνα και όταν έχανε (thanosxar, κυριακούλης κλπ) όλοι οι υπόλοιποι είστε για λύπηση. Και σταματήστε να ασχολείστε τώρα, θα φύγει από τη μόδα πιο γρήγορα κι απ' ότι οι All Saints (οι ποιες;;;;ΑΚΡΙΒΩΣ)

Υ.Γ. 1 Θα μου επιτρέψεις αναγνώστη να με αντιγράψω από το φουμπου και να καλέσω και από αυτό το μετερίζι στην αυριανή πορεία-περίπατο με ρεσώ: "ΕΚΤΑΚΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ: Μετά τον αποκλεισμό της Μπαρτσελόνα της καρδιάς μας, αύριο στις 9 όλοι με ρεσω στην πλατεία στο γκάζι. Θα ακολουθήσει περίπατος με λήψη ασπρόμαυρων φωτογραφιών που θα αποτυπώνουν τη θλίψη μας, ο οποίος θα καταλήξει στο six dogs. Εκεί θα μας περιμένουν λαχταριστά γερμανικά λουκάνικα και μπύρες, τα οποία και ΔΕ ΘΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΟΥΜΕ σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Παρακαλούνται όσοι έχουν μουστάκι και τεράστια κοκκαλινα γυαλιά να φέρουν μεγάλα ρεσω καθώς θα τοποθετηθούν στην κεφαλή της πορείας για να τους βγάλει ασπρόμαυρη φωτο η λαιφο και η άθενς η βοις. Ευχαριστώ. ΑΤΕΝΙΣΤΑΣ-ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΙΣΤΑΣ."

Υ.Γ. 2 Το ότι κάνω quote τον εαυτό μου θα έπρεπε ίσως να με ανησυχήσει. Αλλά τουλάχιστον δεν είμαι φαν της Μπάρτσα. Α, και μην τολμήσετε όλοι εσείς οι απογοητευμένοι να μου γίνετε ξαφνικά St Pauli...Αφήστε ήσυχο ότι δεν καταλαβαίνετε. Άνιωθοι.