Όλα ξεκίνησαν από ένα μαθηματικό πρόβλημα,αναγνώστη, για την ακρίβεια ένα πρόβλημα λογικής. Δεν ξέρω αν το έχεις δει, έχει γίνει viral την τελευταία εβδομάδα, και ονομάζεται "τα γενέθλια της Σέρυλ". Σε αυτό το πρόβλημα, η Σέρυλ συναντάει δύο αγόρια και λέει στον έναν τον μήνα της γέννησής της και στον άλλο την ημερομηνία, όπως επίσης και δέκα (!!!) διαφορετικές πιθανές σωστές απαντήσεις. Οι δύο τύποι compare notes που λένε και στο χωριό μου, ανταλλάσσουν πληροφορίες δηλαδή, βασισμένοι σε αυτά που ξέρει ο καθένας, και σε ΤΡΙΑ ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΑ ΒΗΜΑΤΑ λύνουν τον γρίφο. Γιατί; Γιατί τόσα χρειάζονται, αναγνώστη. Η ρημάδα η Σέρυλ γεννήθηκε στις 16 Ιουλίου, Ζωή (Κωνσταντοπούλου) να έχει η κοπέλα.
Τσίμπα και την εκφώνηση, αναγνώστη
Όλα καλά, όλα ωραία μέχρι εδώ. Έλα όμως που έκανα το λάθος, αναγνώστη, να διαβάσω σχόλια κάτω από διάφορα site που αναπαρήγαγαν την είδηση...Και διαπίστωσα με λύπη, θλίψη, οργή, θυμό και θανατηφόρα, μαύρη, απελπισμένη απόγνωση ότι ένα μεγάλο ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού όχι μόνο δεν μπορεί να βρει την απάντηση (αυτό θα το καταλάβαινα), αλλά δίνει λάθος απάντηση, και μάλιστα επιμένει σε αυτήν. "17 Αυγούστου!!!" γράφουν περιχαρείς οι μαθηματικές διάνοιες του ίντερνετ, και κάθε φορά που διαβάζω αυτή την ημερομηνία, άλλο ένα από τα εγκεφαλικά μου κύτταρα τελειώνει συλλογισμένο το ουίσκυ που έπινε στο σαλόνι, πηγαίνει στην κρεβατοκάμαρα, φιλάει τη γυναίκα του που κοιμάται γαλήνια και ανύποπτη, περνάει από το δωμάτιο των παιδιών, τους ανακατεύει τα μαλλιά ενώ κοιμούνται, πόσο γλυκά πλάσματα είναι, γιατί να πρέπει να ακολουθήσει αυτό τον δρόμο, αλλά ξέρει βαθιά μέσα του ότι δεν γίνεται αλλιώς, είναι γραμμένο στο DNA του (του κυττάρου πάντα, see what I did there αναγνώστη;) να αντιδρά όπως θα αντιδράσει σε λίγο κάθε φορά που βομβαρδίζεται από τόσο μεγάλη δόση ανθρώπινης ηλιθιότητας όπως αυτή που του έστειλε μόλις το οπτικό νεύρο, "να είστε καλά ρε μάτια, κι εγώ που σας νόμιζα φιλαράκια, ότι βρίσκετε μπροστά σας πάτε και διαβάζετε κι εσείς και μετά την πληρώνουμε εμείς". Δεν γίνεται αλλιώς λοιπόν, είναι υποχρεωμένο να κάνει αυτό που κάνει τώρα, να πάει στο γραφείο του, να ανοίξει το τελευταίο, το κλειδωμένο συρτάρι, να πάρει το όπλο και να αυτοκτονήσει.
Και τα μάτια, απτόητα, αχόρταγα, ανήμπορα να πιστέψουν ότι υπάρχουν τόσοι και τόσοι άνθρωποι που όχι μόνο κάνουν λάθος αλλά επιχειρηματολογούν μανιασμένα υπέρ του λάθους αυτού, διαβάζουν και το επόμενο σχόλιο. Και το διπλανό εγκεφαλικό κύτταρο τελειώνει συλλογισμένο το ουίσκυ του έπινε στο σαλόνι, πηγαίνει στην κρεβατοκάμαρα, και τα λοιπά. Εκατόμβη κυττάρων, αναγνώστη, και τα σχόλια συνεχίζονται, ανελέητα...Μάλιστα, κάποιοι βρήκαν και τρίτη (!!!) λύση αλλά δεν μπήκα στον κόπο να ασχοληθώ ιδιαίτερα, λυπήθηκα τα εναπομείναντα (κύτταρα). Θα μου πεις "πρώτη φορά συνδέθηκες στο ίντερνετ στη ζωή σου, δεν ξέρεις την απύθμενη βλακεία που βασιλεύει στον κυβερνοχώρο;" και θα σου απαντήσω "έχεις ένα δίκιο, αναγνώστη, αλλά συνήθως η βλακεία αυτή εκδηλώνεται με τη μορφή της άγνοιας, οπότε δεν μπορώ να τους κατηγορήσω ακριβώς, αλλά εδώ έχουμε ένα ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟ πρόβλημα, το οποίο επιδέχεται μία και μοναδική (και σχετικά εύκολη) λύση, και ανθρώπους που επιχειρηματολογούν μανιασμένα για μια λάθος λύση".
Δεν είμαι ελιτιστής, αναγνώστη. Ούτε θεωρώ πως οι άνθρωποι γεννιούνται ηλίθιοι, ξέρω ότι χαζεύουν στην πορεία. Αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι με τρομάζει το γεγονός ότι όλοι αυτοί αναπαράγονται, αφήνουν απογόνους για να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους (καλά, είμαι 99% σίγουρος ότι είναι και βαθιά θρησκευόμενοι όλοι αυτοί, ανεξαρτήτου θρησκείας), και ΨΗΦΙΖΟΥΝ. Ίσως αυτό να είναι μια εξήγηση γιατί αυτός ο άνθρωπος υπήρξε υπουργός.
Ο Μπουμπούκος με κράνος
Η γιατί αυτός ο τύπος βρήκε κι άλλους ψήφους στην κάλπη του εκτός από την δικιά του.
Η Θάτσερ σε μετενσάρκωση (με χαμηλωμένο IQ)
Δεν υπάρχει ελπίδα.
Υ.Γ. Για βάλτε αυτό το πρόβλημα στα σχολεία της Κούβας. Στα δημοτικά σχολεία. 99% σωστές απαντήσεις, σας βάζω και στοίχημα. Γατάκια.
