Καζαμίας 2016 (Part 2)

(Το πρώτο μέρος μπορείς να το βρεις εδώ, αναγνώστη)


Μάης: Ο Ολυμπιακός παίρνει το πρωτάθλημα με 43 βαθμούς διαφορά από τον δεύτερο, αλλά ο Μαρινάκης καταδικάζεται για στημένους αγώνες. Πριν προλάβουν να χαρούν οι υπόλοιποι, τα σίδερα της φυλακής περιμένουν και τους Αλαφούζο, Τίγρη, Σαββίδη, και γενικά όλους τους προέδρους Α' και Β' Εθνικής. Το πρωτάθλημα απονέμεται στο Αιγάλεω και το πάρτυ στα Δυτικά προάστια ξεκινά. Ο Μπογδάνος κάνει εμφύτευση μαλλιού και μυαλού αλλά αποτυγχάνουν και οι δύο - οι θεράποντες ιατροί δηλώνουν "παραλάβαμε καμμένη γη και στους δύο τομείς, τι να κάνουμε, δεν είμαστε και θεοί, επιστήμονες είμαστε". Ο Τζο Νέσμπο εκδίδει το καινούργιο του βιβλίο, το οποίο ονομάζεται "Αθήνα" και είναι εμπνευσμένο από την περσινή του επίσκεψη στη χώρα μας - ο δολοφόνος σε αντίθεση με όλα τα υπόλοιπα βιβλία δεν πιάνεται ποτέ, για την ακρίβεια γίνεται υπουργός ΜΕΤΑ τις δολοφονίες. Σε κάποιο σοκάκι στην πλατεία Καρύτση ανακαλύπτεται από επιστήμονες ένας χίπστερ που ΔΕΝ κάνει εκπομπή σε ραδιόφωνο. Στέλνεται πάραυτα σε ειδικό εργαστήριο στην Δανία για εκτεταμένες εξετάσεις, αλλά οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες το καταρρίπτουν το αεροπλάνο που τον μεταφέρει πάνω από την Ουγγαρία. Η Αμερική έχει μπροστά της προεδρικές εκλογές και δεν ασχολείται.

Ιούνης: Ο Σπίρτζης ξεπουλάει ο,τι απέμεινε από τις υποδομές της χώρας αλλά στέλνει ένα ανοιχτό γράμμα προς τον ελληνικό λαό στο οποίο λέει ότι δεν κοιμάται τώρα πια τα βράδια, σβήνει στο ουίσκυ τα δικά του τα σημάδια και όλα καλά. Η Δεύτερη φορά Αριστερά συνεχίζει ακάθεκτη το έργο της ιδιωτικοποιώντας μέχρι και τη μάνα που μας γέννησε, που θα έλεγε και ο Ζοζέ. Οι παραλίες της χώρας είναι πλέον όλες ιδιωτικές, ενώ μπαίνει και ειδικός φόρος στις πλαστικές πισίνες από τα Jumbo. Μετά από προσωπική παρέμβαση του Αλέξη εξαιρούνται από τη φορολόγηση οι κανονικές πισίνες, λόγω των αντιδράσεων της εκλογικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ. Η υπουργός Γιάννα (που πλέον αποκαλείται από τους δημοσιογράφους "Κόκκινη Γιάννα") διαφωνεί έντονα αλλά τελικά υποχωρεί, όταν της υποδεικνύουν ότι αν ίσχυε το μέτρο θα πλήρωνε γύρω στις 500.000 ευρώ φόρο. Απογοητευμένη, λύνει το Μεσανατολικό αλλά και πάλι της μένει η αίσθηση του ανικανοποίητου. Η Ρωσία αποβιβάζει μια μεραρχία ντυμένη σαν Γιαπωνέζες μαθήτριες στις Κουρίλες Νήσους για να ψαρώσει τους ίδιους τους πολίτες της. Η Αμερική έχει μπροστά της προεδρικές εκλογές και δεν ασχολείται.       


Ιούλης: Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Μητσοτάκης παντρεύεται τη Ρουμάνα νοσοκόμα του και δηλώνει "είναι από τα Καρπάθια το κορίτσι, παπούτσι από τον τόπο σου και λοιπά, γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε;" Ο γιος του Τέρυ Χρυσού αποπειράται να αυτοκτονήσει πηδώντας από το καμπαναριό του μοναστηριού αλλά είναι τόσο γκαντέμης που επιζεί. Η Ντόρα υποδέχεται τη Ρουμάνα αναφωνώντας "μαμά" με δάκρυα στα μάτια. Ο Μπογδάνος παίρνει άλλο ένα καθημερινό δίωρο στον ΣΚΑΙ γιατί η εκπομπή του κάνει θραύση στην Αμερική - αμετάφραστη προφανώς. Κερδίζει 12 βραβεία ΕΜΜΥ κωμωδίας και οι Αμερικάνοι τηλεκριτικοί ορκίζονται ότι δεν τους έχει μείνει άντερο από τα γέλια, μόνο και μόνο από τις εκφράσεις του προσώπου αυτού του "απίθανου κοντοπίθαρου τυπάκου" όπως τον αποκαλούν. Η Ρωσία στέλνει 400.000 άντρες στην Ινδία αλλά τους αποσύρει σχεδόν αμέσως και τους στέλνει στο Πακιστάν. Η Αμερική έχει μπροστά της προεδρικές εκλογές και δεν ασχολείται.       


Αύγουστος: Οι Έλληνες σχηματίζουν ατελείωτες ουρές για να κάνουν μπάνιο στο συντριβάνι της πλατείας Συντάγματος, το μοναδικό σημείο της χώρας όπου μπορούν ακόμα να κάνουν μπάνιο δωρεάν. Η Δεύτερη Φορά Αριστερά τοποθετεί κάμερες και μοσχοπουλάει τα πλάνα σε κανάλια του εξωτερικού για να τα κάνουν ριάλιτυ. Η Γιάννα σπαταλάει μια σιέστα της για να πείσει τους τζιχαντιστές να καταθέσουν τα όπλα κι αμέσως μετά αρχίζει να γράφει το "Κράτος Κι Επανάσταση (Β' Τόμος)". Ο Μαρκουλάκης προετοιμάζεται πυρετωδώς για τον θεατρικό χειμώνα, στον οποίο θα ανεβάσει τρία θεατρικά έργα βασισμένα σε ισάριθμες ταινίες. Ο Μανούσος Μανουσάκης παρά την παταγώδη αποτυχία του "Ουζερί Τσιτσάνης" δεν το βάζει κάτω και ετοιμάζει μια ταινία που περιγράφει τον απαγορευμένο έρωτα μιας διαχειρίστριας κι ενός νοικάρη που δεν πληρώνει τα κοινόχρηστα εδώ και ένα εξάμηνο. Η Ρωσία καταλαμβάνει τις Κυκλάδες και τις παραχωρεί στους ελεύθερους κατασκηνωτές.  Η Αμερική έχει μπροστά της προεδρικές εκλογές και δεν ασχολείται.


(Συνεχίζεται...)

Καζαμίας 2016 (Part 1)

Πιστός στις παραδόσεις, αναγνώστη, σου αποκαλύπτω για άλλη μια φορά το μέλλον σου, της χώρας, του πλανήτη ολόκληρου, επιλέγοντας να μην δώσω σημασία στο ότι αυτός ο πλανήτης έχει καταστραφεί σύμφωνα με τον "Καζαμία 2014¨ εδώ και δύο χρόνια...(Τον περσινό Καζαμία μπορείς να τον βρεις εδώ, εδώ και εδώ, λατρεμένε αναγνώστη, αν και αυτός του 2014 ήταν μακράν καλύτερος). Πάμε λοιπόν...

Μέχρι και οι επαγγελματίες από

εδώ θα ενημερωθούν

Ιανουάριος: Ο μήνας ξεκινάει με τον δεύτερο γύρο των εσωκομματικών εκλογών στη Νέα Δημοκρατία. Νικητής με χαρακτηριστική άνεση αναδεικνύεται ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, παρόλο που δεν ήταν υποψήφιος, καθώς οι ψηφοφόροι έχουν πέσει θύματα μαζικής ύπνωσης από εξωγήινους (όχι τώρα, από παλιά, απλά τώρα τους δόθηκε εντολή να γράψουν "Δρακουμέλ σώσε μας" πάνω σε όλα τα ψηφοδέλτια). Ο γιος του Τέρρυ του Χρυσού γουρλώνει τα μάτια και αποσύρεται σε μοναστήρι. Η Ντόρα κάνει μια σύντομη δήλωση χαιρετίζοντας την ανάδειξη του daddy σε αρχηγό της παράταξης, ενώ ο Μεϊμαράκης σαν γνήσιος Εξαρχειώτης κατεβαίνει στην πλατεία και πετάει μπουκάλια. Όχι αναμμένα, Τζόνυ Κόκκινα σβηστά. Ο Αλέξης αγχώνεται λίγο γιατί ο αντίπαλος του είναι κατά 120 χρόνια πιο έμπειρος αλλά βάζει στο βίντεο παλιές εκπομπές του Λάκη και το ξεπερνάει. Καθυστερημένα σπόιλερ για το Star Wars προσπαθούν απεγνωσμένα να αποσπάσουν την προσοχή του κοινού από το φώτοσοπ της Έλλης Στάη, το οποίο όμως ανθίσταται και συνεχίζει να μονοπωλεί την επικαιρότητα. Στο διεθνή χώρο, η Ρωσία κηρύττει τον πόλεμο στην Τουρκία για περίπου δέκα δευτερόλεπτα, μέσα στα οποία ο Ερντογάν παθαίνει αποπληξία. Ο Πούτιν σταματά τον πόλεμο και γράφει στη σελίδα του στο facebook: "Lol ρε γατάκια". Η Αμερική έχει μπροστά της προεδρικές εκλογές και δεν ασχολείται.


Φλεβάρης: Η Δεύτερη Φορά Αριστερά συνεχίζει το θεόπνευστο έργο της, ψηφίζοντας χαριστικές ρυθμίσεις σε μιντιάρχες, εφοπλιστές και μεγαλοβιομήχανους, ενώ η Γιάννα Αγγελοπούλου αναλαμβάνει επιτέλους χαρτοφυλάκιο. Στην -περιορισμένη, είναι η αλήθεια- κατακραυγή που ακολουθεί ο Φλαμπουράρης απαντάει "έλα μωρέ τώρα, ποια Γιάννα, εδώ πήγαμε για καφέ στο Zonars και παρήγγειλε ΓΑΛΛΙΚΟ, βλαχάρα είναι, μην ψαρώνετε". Η Υπουργός Αλληλεγγύης Γιάννα απαντά ενοχλημένη "Βραστούς, βραστούς θα φάμε τους αστούς, και τους γραφειοκράτες στο φούρνο με πατάτες". Ο Πρετεντέρης κάνει εκπομπή μαγειρικής με θέμα "Δέκα διαφορετικοί τρόποι ψησίματος σε φούρνο", οι βραστήρες σημειώνουν μια αλματώδη αύξηση στις τιμές τους και ο Φλαμπουράρης έντρομος ανακαλεί την δήλωση, ζητάει συγγνώμη και φωτογραφίζεται γυμνός για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Πράγματι, με την απειλή επίδειξης της φωτογραφίας σε εύπορους συμπολίτες μας, οι Αρχές καταφέρουν να τους αποσπάσουν σημαντικά ποσά, τα οποία καταλήγουν στα ταμεία του Υπουργείου Αλληλεγγύης. Η Γιάννα χαμογελά σαρδόνια και σε ένα μεσημεριανό διάλειμμά της λύνει και το Κυπριακό, έτσι, επειδή μπορεί. Η Ρωσία κηρύττει τον πόλεμο στην Υπερδνειστερία και σε μισή μέρα την καταλαμβάνει ολόκληρη. Μετά την χαρίζει στο Λάος και σπάει πλάκα με τις απέλπιδες προσπάθειες των καινούργιων επικυρίαρχων να φτάσουν στο προτεκτοράτο τους. Η Αμερική έχει μπροστά της προεδρικές εκλογές και δεν ασχολείται.


Μάρτης: Προκηρύσσεται δημοψήφισμα για τον Κωμικό της Χιλιετίας στην Ελλάδα και με τροπολογία διευκρινίζεται ότι πρέπει για να συμμετάσχει κάποιος το μικρό του όνομα να είναι Λάκης και το επίθετο να τελειώνει σε -όπουλος. Παρά το αστρονομικό ποσό της αμοιβής για τον νικητή - χορηγία του Ιδρύματος Νιάρχου-, μόνο κάποιος Λάκης Λαζόπουλος θέτει υποψηφιότητα για το βραβείο. Ο Άδωνις Γεωργιάδης καταθέτει αίτηση στο ληξιαρχείο για να αλλάξει το όνομά του σε Λάκης Υστερικόπουλος και προλαβαίνει την προθεσμία υποβολής υποψηφιοτήτων στο παρά πέντε.

Αποκλειστικά πλάνα που εξασφάλισε

η μονοπρόσωπη συντακτική ομάδα του blog.

Η μάχη αναμένεται σκληρή και τοποθετείται χρονικά τον Δεκέμβριο, για να έχουν περάσει και οι αμερικανικές εκλογές. Η Ρωσία βομβαρδίζει με λαστιχένιες μπαμπούσκες την Πολωνία, σπάζοντας τα νεύρα των Πολωνών. Η Αμερική έχει μπροστά της προεδρικές εκλογές και δεν ασχολείται.

Απρίλης: Αχ, αυτή η εποχή του χρόνου που τα πουλάκια κελαηδάνε, τα λουλούδια ανθίζουν, οι μελισσούλες φτερουγίζουν, ο Μπίγαλης εμπνέεται, το χορτάρι μεγαλώνει και γαργαλάει όλα τα πλάσματα του Θεού εκεί από κάτω στην κοιλίτσα τους, στη χνουδωτή και απαλή κοιλιά τους, είναι τόσο γλυκά τα κατσικάκια και τα προβατάκια που παίζουν στα λιβαδάκια, και πιο γλυκά ακόμα όταν είναι στη σούβλα, στη γάστρα, λαδορίγανη, κοκκινιστά, βραστά με πατάτες οπωσδήποτε, και σαλάτες και τζατζίκια και...Τι λέγαμε; Ο μήνας ξεκινάει με τον Αλέξη να απευθύνει διάγγελμα στον ελληνικό λαό με το οποίο ζητάει συγγνώμη για τον προηγούμενο ενάμιση χρόνο και τελετουργικά σκίζει και τα τρία μνημόνια σελίδα - σελίδα. Το διάγγελμα κρατάει γύρω στις έξι ώρες, εκ των οποίων στις πεντέμιση ακούγεται μόνο το χράτσα - χρούτσα από το σκίσιμο. Ο Αλέξης κοιτάει την κάμερα όσο σκίζει τα μνημόνια, προκαλώντας ρίγη ενθουσιασμού στο γυναικείο κοινό. Όταν επιτέλους τελειώνει με το σκίσιμο, λέει στους Έλληνες: "Δύο πράγματα ακόμα φίλοι και φίλες. Το ένα είναι ότι σας εύχομαι καλή Πρωταπριλιά και το άλλο ότι  ο Φίλης με τις φαεινές του ιδέες για πλάκα παύεται από υπουργός πάραυτα. Πιάστηκε το χέρι μου τόση ώρα". Η Ρωσία δεν κάνει πόλεμο αυτό το μήνα και οι Λιθουανοί που έβλεπαν το κακό να έρχεται καταπάνω τους ξεσπούν σε πανηγυρισμούς. Η Αμερική έχει μπροστά της προεδρικές εκλογές και δεν ασχολείται.

(Συνεχίζεται...)

Παραπεμπτικό σε 18 πράξεις

Τα μάτια σου είναι δυο μαύρα πηγάδια που μέσα κατοικούν οι ψυχές που σ'αγαπούν.

Τα βλέφαρά σου είναι πανέμορφες διάφανες αυλαίες.

Τα μαλλιά σου είναι πότε σπαστά πότε ίσια αλλά όταν είναι λυτά σε ερωτεύομαι παραπάνω.

Το πρόσωπό σου είναι η ασπίδα μου το τόξο και το βέλος.

Ο λαιμός σου είναι ψηλός, αρχοντικός και πάλλευκος και προκαλεί ζεστό χέρι να ζυγώσει.

Τα δάχτυλά σου είναι μακριά και λεπτά και υπέροχα.

Είσαι τόσο γλυκιά που ακόμα και οι εχθροί σου μιλάνε αγαπημένα.

Η κοιλιά σου είναι ηλιόλουστη πλατεία (πως αλλιώς, αφού μου πήρες δώρο την Ηλιόπετρα).

Τα πόδια σου είναι τόσο ψηλά και όμορφα που φοβάμαι μη σε πατήσουν τα ίδια.

Μόνο εσύ μπορείς να κλείσεις της ψυχής μου το πηγάδι.

Και θα το κάνεις, δεν γίνεται αλλιώς, αφού κι εγώ παντού και πάντα μιλώ για σένα

Γιατί μόνο μαζί σου χορεύω, εγώ, που δεν το έκανα ποτέ.

Γιατί είσαι πάντα εκεί όταν παίζω μουσικές.

Γιατί στην κορυφή του Πύργου του Άιφελ σου είπα κάτι, κρατώντας σε από το χέρι.

Και γιατί καταλαβαίνεις σιγά σιγά ότι η ζωή μου μοιάζει να είναι γεμάτη από δύσκολες συγγνώμες

Αλλά θέλεις να είσαι εδώ, το πιστεύω.

Και  να χαθείς μέσα μου, κι εγώ μέσα σου.

Γιατί πιστεύω στη νίκη μας.

Μαζί.

Αρκεί το Παρισάκι μου να είναι Υφαντής.

Δεν είναι το Παρίσι. Δηλαδή εντάξει, ωραίο είναι, δεν λέω, έχει και μια απομίμηση του αυθεντικού Πύργου του Άιφελ που ως γνωστόν βρίσκεται στα Φιλιατρά, τον ίδιο τον Γουσταύο τον Άιφελ τον θυμούνται όλοι στην περιοχή, ένας γλυκύτατος Γάλλος που ήρθε για διακοπές και μαγεύτηκε τόσο από την υπέροχη Μεσσηνία που αποφάσισε να εγκατασταθεί μόνιμα εκεί, μαζεύοντας ελιές τον χειμώνα και παίζοντας με σιδηροκατασκευές τα καλοκαίρια. Έχει και κάτι Πάνθεα και κάτι νεκροταφεία Περ Λασαίζ και κάτι Παναγίες και κάτι Λούβρα και Πομπιντού και Ορσέ και Αψίδες (αν και όχι τόσο παλιές όσο του Ηρώδη του Αττικού, να τα λέμε αυτά). 

Ο αυθεντικός Πύργος του Άιφελ 

στα Φιλιατρά, αναγνώστη

Ναι, εντάξει, μπορεί να έχει και ένα πυκνότατο δίκτυο μετρό, (και τραμ, και λεωφορεία, και προαστιακό), και να καλύπτει χωρικά όλη την επιφάνεια του κέντρου και να μένει ανοιχτό πιο πολλή ώρα από αυτό της Αθήνας) αλλά είναι παλιό αναγνώστη! Και αυτά τα ονόματα, Στάλινγκραντ και Ρούζβελτ και Ζολά και Αλέζια και ιστορικές αναφορές και ονόματα από τη Γαλλική και παγκόσμια Ιστορία και βλακείες...Μόνο στον Άγιο Σουλπίκιο και στον Άγιο Πλακίδιο ένιωθα άνετα, γιατί μου θύμιζε τις υπέροχες ονομασίες του ελληνικού μετρό Άγιος Ιωάννης και Άγιος Δημήτριος και Άγιος Αντώνιος και πολλή κατάνυξη και ελληνορθοδοξία, όπως πρέπει. Ο δε Άγιος Πλακίδιος είχε ευλογήσει τα πλακάκια του παρισινού μετρό τα οποία είχαν πολλαπλασιαστεί ωσάν τους άρτους και τα ψάρια και είχαν καλύψει κάθε επιφάνεια. Αμ το άλλο; Που κάθε 2 λεπτά ερχόταν συρμός και δεν προλάβαινες να κάτσεις να ξαποστάσεις λίγο, όπως εδώ με τα υπέροχα επτάλεπτα - δεκάλεπτα αναμονής; Απαράδεκτο.

Καλά, όσον αφορά στο φαΐ, ένα δράμα, αναγνώστη. Μπορεί να έχουν συμπαθητικά κρουασάν και φοντύ και κρέατα αλλά τρώνε ΩΜΟ ΚΙΜΑ αναγνώστη. Στα Τάρταρα το ταρταρ και οι ταρταροφάγοι με τον ΩΜΟ ΚΡΟΚΟ από πάνω. Κοιτάξτε να δείτε Γάλλοι: Εν αρχή ην ο τροφοσυλλέκτης - ροπαλιά στην κυρά και την τραβάμε στη σπηλιά και τα ρέστα. Μετά ΩΣ ΕΚ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ανακαλύφθηκε η φωτιά. Και τι αρχίσανε να κάνουνε οι άνθρωποι καλοί μου Γάλλοι;; Να ψήνουν τα φαγητά, άντε μπράβο. Δεν είναι δύσκολο, έχω κάψει εγώ μπιφτέκια ων ουκ έστιν αριθμός, αλλά καλύτερα καμένα παρά ωμά. Συγγνώμη που σας τα λέω έτσι ωμά, σαν τον κιμά σας ένα πράγμα, αλλά μάλλον μόνο έτσι καταλαβαίνετε. Δηλαδή την πάπια που τη βάλατε στη γάστρα δυο μέρες και την ψήνατε και της βάλατε και μέλι και πατάτες ψητές και την τσάκισα πως την καταφέρνετε ρε μπαγάσες; Να σας πω εγώ πως: Την ψήσατε, να πως. Ευχαριστώ.

Πάρε εδώ κατάσταση.

Πάπια στη γάστρα με μέλι.

Σιελόρροια. 

Δεν είναι ότι αυτή η πόλη αναπνέει Ιστορία κυριολεκτικά, από τη Γαλλική Επανάσταση (αλλά και τις επόμενες στα 1830 και 1848 και φυσικά την Κομμούνα του 1871) μέχρι τις πλακέτες που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια σε κτίρια και μας ενημερώνουν ότι εδώ έμενε ο τάδε κολοσσός της πολιτικής, των γραμμάτων, των τεχνών, (στο δρόμο που μέναμε είχε την τιμή να μείνει κάποτε και ο Λένιν), μέχρι τα στενά του Καρτιέ Λατέν και τους απόηχους του Μάη του '68 (άλλο αν οι πρωτεργάτες του έχουν ακολουθήσει πορεία ανάλογη της Δαμανάκη και του Λαλιώτη, αυτός ο Κον - Μπεντίτ μια θλίψη πια, από το "είμαστε όλοι Γερμανοεβραίοι" σήμερα θα λέγαμε "είμαστε όλοι Ποτάμι" αν θέλαμε να τον στηρίξουμε όπως έχει καταντήσει), η Ιστορία βαδίζει δίπλα σου κυριολεκτικά σε αυτή την πόλη και συνεχίζει να γράφεται, με αιματηρό και βίαιο τρόπο, όπως πάντα...

Δεν είναι τα Μουσεία της. Εντάξει μωρέ, κάτι πίνακες εκεί πέρα και κάτι αγάλματα και κάτι διάσημοι τάφοι και καλά. Είναι που στο Πομπιντού, και στο Λούβρο, και παντού, εγώ είχα ένα έργο σύγχρονης Τέχνης στο πλευρό μου, τη σύγχρονη Τέχνη που την απεχθάνομαι αλλά έχει φτιάξει η άτιμη το 1989 το αριστούργημά της, τη μέρα που έπεφτε το Τείχος του Βερολίνου, έτσι, για να δώσει κάτι στην ανθρωπότητα που έκλαιγε για το χαμένο σοσιαλιστικό όνειρο.

Στην εικόνα φαίνεται το ομορφότερο θέαμα που είδα 

στο Παρίσι. Δεξιά ο Πύργος του Άιφελ.

Σε ευχαριστώ πολύ για αυτό το ταξίδι Μ.

Υ.Γ.1 Για του λόγου το αληθές, αναγνώστη, για αυτά που λέγαμε για τη σύγχρονη Τέχνη, σου παραθέτω ένα βίντεο που απεικονίζει τον Αχιλλέα να θρηνεί για τον Πάτροκλο. Αν πας ποτέ στο Πομπιντού, μην το χάσεις.

Ο Αχιλλέας θρηνεί τον χαμένο Πάτροκλο.

Υ.Γ.2 Πολλά ευχαριστώ στην Ι. που μας βοήθησε άπειρα...

Υ.Γ.3 Να πάτε καμιά φορά στο Παρίσι αν δεν έχετε πάει, πλάκα έχει.