Ματαιώσεις ΙΙ

Το να κάνεις την τέλεια αλλαγή όταν βάζεις μουσική σε μαγαζί είναι εξαίσιο. Μετά κοιτάς γύρω σου και βλέπεις ότι όλοι μιλάνε και κανείς δεν ακούει τη μουσική.
Το να χάνει ο Ολυμπιακός για 38 λεπτά από τους Ρώσους είναι θαυμάσιο. Μετά άρχισε ο Σπανούλης τα δικά του.
Το να γυμνάζεσαι δύο ώρες την ημέρα είναι θεσπέσιο. Έτσι μου έχουν πει τουλάχιστον αυτοί που το κάνουν.
Το να βλέπεις τον Αυτιά να σταματάει τον Βαρουφάκη στο δρόμο και να του παίρνει συνέντευξη είναι ξεκαρδιστικό. Μετά σκέφτεσαι ότι όπως το πάει ο ΣΥΡΙΖΑ στην επόμενη κυβέρνηση θα είναι υπουργός Οικονομικών ο Αυτιάς και μελαγχολείς.
Το να ανοίγει μαγαζί-κολλεκτίβα στη Βαλτετσίου, κάτω από το παλιό μου σπίτι, είναι ελπιδοφόρο. Το ότι έκλεισε βιβλιοπωλείο που ήταν στο σημείο ψυχοπλακωτικό.
Το να κάνει καλοκαιρινή ζέστη Μάη μήνα αρέσει σε πολλούς. Να πάνε στη Σαχάρα - ΦΕΡΤΕ ΜΑΣ ΠΙΣΩ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ.
Το να βελτιώνεται ο Παππάς είναι το μοναδικό φετινό κέρδος του Παναθηναϊκού στο μπάσκετ. Μετά παθαίνει ρήξη χιαστού.
Το να περιμένεις πράγματα από τον ΣΥΡΙΖΑ είναι χαριτωμένα αφελές. Το να βασίζεσαι πάνω του εγκληματικά ηλίθιο.
Το να βγάζουν νέα δισκάρα οι Prodigy είναι τέλειο. Όταν βάζεις βέβαια κομμάτι οι άμουσοι και άσχετοι πελάτες σου δεν παίρνουν χαμπάρι. (Δεν πειράζει, συνεχίστε να έρχεστε, θα μάθετε κάποτε).
Το να παντρευτείς την κόρη του Ψωμιάδη είναι κίνηση ματ Μπουρούσαρε. Μετά, "τελείωσε το φάρμακο κύριε Μάκη".
Το να είσαι χορτοφάγος είναι μια επιλογή. Το να μας το τρίβεις στη μούρη μια απόγνωση.
Το να κράζεις τον Βαρουφάκη είναι φουλ επαναστατικό. Όσο και το να πίνεις μπάφους στη Βαλτετσίου. Όχι.
Το να κατεβαίνουν στις φοιτητικές εκλογές ακόμα ΠΑΣΠίτες είναι αξιοπερίεργο. Το ότι εκτός από το ότι κατεβαίνουν, παίρνουν και ψήφους, τέλειο θέμα διδακτορικής διατριβής στην Ψυχολογία.
Το να γράφεις διπλωματική είναι πολύ επίπονο. Ειδικά όταν δεν έχεις αρχίσει καν.
Το να πίνεις δωρεάν στα μισά μαγαζιά των Εξαρχείων επειδή κάποια στιγμή δούλεψες εκεί είναι οικονομικό. Το συκώτι σου διαφωνεί έντονα.

 Το να ακούς αυτή την κομματάρα είναι χαλαρωτικό

Μετά από (μόλις) 9 λεπτά τελειώνει.

Το να μένει ο κολλητός σου φίλος απέναντι από το σπίτι σου και να βλέπεστε από τα μπαλκόνια σας είναι άψογο. Μετά μετακομίζει με το που συμπληρώνεται χρόνος.

Το να βάζεις μουσική σε μαγαζιά γίνεται μόνο αν έχεις πτυχίο Πολυτεχνείου. Για σερβιτόρα πρέπει να έχεις Δραματικής Σχολής ή Φιλολογίας. Παιδεία με διακρίσεις.

Το να νιώθεις χαρούμενος για κάτι είναι φανταστικό. Δεν κρατάει ποτέ για πολύ.

Το να έχεις ίντερνετ σου ανοίγει τους ορίζοντες. Δέκα λεπτά στο facebook σε κάνουν να χάσεις κάθε ελπίδα για την ανθρωπότητα.

Το να ήσουν στο Νεπάλ και να γλίτωσες από τον σεισμό είναι ανακουφιστικό. Αν είσαι στην Ελλάδα και μας λες ότι επιβίωσες του σεισμού, είσαι κρετίνος.

Το να ακούς κλαρίνο είναι οκ. Το να ακούς κλαρίνο ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ και για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να σε τρελάνει. Παραδείγματα: η Έφη Θώδη, η Ειρήνη Μερκούρη και ο φασιστονότης.

Το να είσαι ο Μπογδάνος είναι ένα δράμα. Το να είσαι ο Μπογδάνος και να έχεις εκπομπή είναι ιλαροτραγωδία.

Το να γράφεις την ενενηκοστή ένατη ανάρτηση σε κάτι που ξεκίνησε για πλάκα και κατέληξε μετά από δύο χρόνια να έχει 51.000+ views είναι αν μη τι άλλο ενδιαφέρον. Μετά συνειδητοποιείς ότι πρέπει να βρεις θέμα για την εκατοστή ανάρτηση.

Το να γκρινιάζεις δεν είναι σωστό. Αλλά και τι να κάνεις;

Υ.Γ.1: Τουλάχιστον τρία άτομα μου έχουν πει, αναγνώστη, ότι η αγαπημένη τους ανάρτηση είναι οι Ματαιώσεις, Ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω γιατί, Ούτε εγώ ούτε ο Καψής.

Υ.Γ.2: Ζέστη θέλατε; Ε, πάρτε ζέστη - τουλάχιστον στο Off The Chain που θα βάλω μουσική την Τρίτη 19/5 έχει εκτός από κοκτέιλ, καμπάνα, άμεση εξυπηρέτηση ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΣΜΟ. Έλα, αναγνώστη. 

Έλα και θα σε κάνω Βασίλισσα. Ή Βασιλιά.

Μεταφορικά πάντα, είμεθα δημοκράτες.