Ξανά μανά Χάπι Μπέρθντευ

Σιγά μην δεν έγραφα καινούργια ανάρτηση φέτος.
Σιγά μην αρκεστούμε στα λίγα, όταν μπορούμε να τα έχουμε όλα.


Γιατί πριν από ένα τέταρτο του αιώνα εγώ πήγαινα στο δημοτικό και 180 χιλιόμετρα μακριά μου έγινε κάτι που δεν το έμαθα τότε και δεν θα το μάθαινα ποτέ αν είχαμε διαλέξει με την Δ. άλλο τσιπουράδικο εκείνη τη μέρα του Απρίλη. Ή αν δεν δούλευες εκείνη τη μέρα. Ή αν δεν σε είχε πιάσει η πολυλογία σου (τόσο αγαπημένη έκτοτε - η πολυλογία) και δεν γύρναγες να πεις στη Δ. "Δεν του την πέφτω, συγγνώμη αν τα έχετε". Το σύμπαν δεν συνωμοτεί και άλλες τέτοιες κοέλικες αηδίες, αλλά η αλήθεια είναι ότι υπακούει στον υπέροχο νόμο του χάους, και τα διαβάσματα σου, οι μουσικές σου, οι επιλογές σου σε έφεραν να στέκεσαι με ένα δίσκο στο χέρι πάνω από το κεφάλι μου στο τραπεζάκι με το καλοριφέρ και να ρωτάς αβάσιμα πράγματα την Δ., γιατί δεν ήμασταν μαζί, αλλά εσύ ήσουν διακριτική και είπες να σιγουρευτείς. Η πρώτη μου παρόρμηση ήταν να σου πω ψέμματα, "ναι, έχουμε σχέση και μας ενοχλείς, φύγε", αλλά δεν το έκανα. Και 2,5 χρόνια μετά, ακόμα δεν σου έχω πει ψέμματα - κοίτα να δεις.


"Πρέπει να τρέξεις κοντά της, πάμε, πάμε".


Το κορυφαίο όλων είναι ότι δεν καταλαβαίνεις καν το πόσο βοηθάς τους γύρω σου. Σου βγαίνει φυσικά, σαν να πίνεις ένα ποτήρι δροσερό νερό. Και δεν κάνεις διακρίσεις - μπορεί να επωφεληθεί από αυτό σου το γνώρισμα ακόμα και μια καινούργια γνωριμία σου, στο πρώτο πεντάλεπτο. Και φαίνεσαι κυνική μερικές φορές αλλά χτες τραγούδαγες και γέλαγες και είσαι χαρούμενη αυτή την περίοδο και πρώτη φορά σε βλέπω έτσι όσο σε ξέρω και μπράβο μωρή τρέλα.


"Στήνω σκηνή τώρα, ευχαριστώ για τις ευχές".


Δεν είναι ότι είσαι εκεί όποτε έχω πρόβλημα (συχνότατα δηλαδή). Δεν είναι ότι με έχεις σώσει από την τρέλα σε τρεις διαφορετικές περιόδους της ζωής μου. Δεν είναι ότι έχουμε γελάσει, κλάψει, πιει, τραγουδήσει δυσανάλογα πολύ για τη "φάση" μας. Δεν είναι ότι έχεις το σπάνιο προνόμιο να γράφεται δεύτερη ανάρτηση για σένα, χωρίς να είσαι κοπέλα μου (είσαι κάτι παραπάνω). Δεν είναι ότι είσαι το εξυπνότερο άτομο που ξέρω. Δεν είναι καν ότι θα έρθεις Ανάφη και θα κάνουμε διακοπάρες. Είναι ότι είσαι εσύ.


Κι αυτό αρκεί.

Χρόνια πολλά Β., σήμερα και για πάντα.

Για δύο λόγους. Για τη φράση "Μητέρα Τερέζα" 

και γιατί είδες Banshee μετά από προτροπή μου.