"τι θα κάνουμε απόψε;"





Περίμενες το δεύτερο μέρος του "Ευρωμπάσκετ '87" αναγνώστη; Θα περιμένεις κι άλλο. Δεν είμαι σε διάθεση να γράψω για εθνικούς θριάμβους, όσο κι αν τους αποδομώ με το σαρδόνιο, σαρκαστικό, σατυρικό (και διάφορα άλλα επίθετα από σα-) χιούμορ μου. Σήμερα θα ασχοληθώ με ένα φλέγον ζήτημα των ημερών, ειδικά τώρα που ανοίγει ο καιρός. Με τις άσκοπες και περιπετειώδεις νυχτερινές εξορμήσεις μέχρι πρωίας.

Πρέπει να ξεκινάνε από ένα σωστό τσιπουράδικο. Η καθιστή θέση του σώματος, σε συνδυασμό με μπύρα, ρακή, ρακόμελο (ή όλα μαζί) και κανένα μεζέ, συνοδευόμενη από εμβριθείς και βαθυστόχαστες αναλύσεις περί του απόλυτου τίποτα, προδιαθέτει για ακόμα μια επ (περίμενε το αναγνώστη)...ική βραδιά! (Χάνει στη μετάφραση ομολογουμένως). Επειδή το blog αυτό το διαβάζουν χιλιάδες μάτια, δε θέλω να κάνω γκρίζα διαφήμιση, οπότε δε θα αναφερθώ σε μαγαζιά. Ας πούμε ότι η Μπενάκη είναι μια καλή ιδέα - μεταξύ Βαλτετσίου και Μεταξά κατά προτίμηση. Σύνθεση παρέας: 10μελης ιδανικά, ποτέ ζευγαροφάση, δεν έχει νόημα. Ωράριο: 8-2. Συντελεστής βαρύτητας: 0,8.


Η συνέχεια δίνεται στο πρώτο μπαρ. Είναι το κρίσιμο σημείο της βραδιάς, αναγνώστη. Τυχόν λάθος επιλογή σε αυτό το κομμάτι θα σε κυνηγάει σαν Ερινύα για το υπόλοιπο της ζωής σου. (Το τέλος της οποίας έχεις κάπου εδώ αρχίσει να οριοθετείς στην ανατολή του ηλίου: "θα πεθάνουμε απόψε κλπ"). Το εν λόγω μαγαζί πρέπει να έχει κόσμο, αλλά όχι άπειρο, καλή μουσική -αν πετύχεις σετ του dj Sporos είσαι καλά-, φτηνές τιμές αλλά όχι μπόμπες ποτά. Δύσκολος συνδυασμός, το ξέρω, αλλά τι να κάνεις; Τι είναι εύκολο στη ρημάδα τη ζωή τελικά; Η μπάρα, ή έστω ένα πάσο, αποτελούν προαπαιτούμενα, το τραπέζι απαγορεύεται δια ροπάλου: τόση ώρα καθόσουν. Μια καλή ιδέα εδώ είναι ας πούμε ένας πεζόδρομος προς την Ακαδημίας (το μαγαζί, όχι ο πεζόδρομος, δε θέλω νεοχιπισμούς αναγνώστη) και η γωνία Σολωμού και Μπόταση, ή η άλλη γωνία, Ιπποκράτους και Διδότου. Σύνθεση παρέας: Φθίνουσα. Ωράριο: 2-5. Συντελεστής βαρύτητας: 0,15.



  Σε αυτό το σημείο της βραδιάς πρέπει να
μοιάζεις κάπως έτσι, αναγνώστη.


Και μόλις φτάσαμε στο κρισιμότερο σημείο της βραδιάς. Είναι 5 το πρωί, κοιτάς γύρω σου κι έχουν απομείνει οι δυνατοί, οι Αθάνατοι, οι ατρόμητοι, οι χρήσιμοι ηλίθιοι, με εσένα προεξάρχοντα. Κάποιος/α ΗΡΩΑΣ/ΙΔΑ πετάει τη θρυλική ατάκα: "δεν πάμε για ένα ποτάκι ακόμα;". Μην πεις ναι. Μην πεις ναι. Μην πεις...Λοιπόν, το που θα πάτε ποικίλλει. Από τα γνωστά αφτεράδικα των Εξαρχείων (έλα, δε θα σου δώσω και μασημένη τροφή αναγνώστη, γνωστά είναι), μέχρι και φυσιοδιφικές αναζητήσεις τύπου Στρέφη και Λυκαβηττού (πήγα στο Λυκαβηττό αναγνώστη ξημερώματα της εθνικής μας γιορτής, ήλιος ντάλα, εθνική ανάταση και προσωπική κατάπτωση, χρόνια είχα να το κάνω, κατάλαβα -όταν γύρισα σπίτι- γιατί είχα χρόνια να το κάνω, το νου σου γενικά μ'αυτά). Απλά, ΜΗΝ ΠΑΣ ΜΠΑΤΜΑΝ. ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ. Έχει πάντα υπερβολικά πολύ κόσμο. Η μάλλον πήγαινε, εγώ δε θα ξαναπάω. Ποτέ. Να μη σ'ενδιαφέρει γιατί. Αδιάκριτε αναγνώστη. Σύνθεση παρέας: Ένα τρίτο βότκα, ένα τρίτο...κάτσε, τι εννοείς "σύνθεση παρέας"; Ωράριο: 5-μας πήρε ο διάολος πάλι. Συντελεστής βαρύτητας: Ποια βαρύτητα, εγώ μπορώ να πετάξω, να, δες.


Από το προηγούμενο στάδιο ήδη, καλό είναι να δίνεις το κινητό 
σου σε κάποιον φίλο, αναγνώστη. Τη συσκευή εννοώ.


Επιστροφή στο σπίτι με τον ήλιο να σε λούζει. Walk of shame, που λέει και η λατρεμένη soon to be δικηγόρος Β. Άπειροι όρκοι ότι δε θα ξαναγίνει ποτέ κάτι τέτοιο. Μέχρι να ξανανυχτώσει, και να το κάνεις ξανά. "And dance, and drink, and screw, because there's nothing else to dooooo".


Και να σκεφτείς, αναγνώστη, ότι το αντάλλασσα όλο αυτό με μια ταινία στο σπίτι. Και το δεξί μου χέρι δώρο.    


Υ.Γ.1 Αφιερωμένο στο φίλο και σύντροφο Ν. που δεν αφήνει λεπτομέρειες όπως η δεκαπενθήμερη αϋπνία να χαλάσουν μια βραδιά. 

Υ.Γ. 2 (Update) Δεν υπάγεται στους αυστηρούς κανόνες περί (μη) διαφήμισης που έθεσα γιατί μόλις σήμερα (31/3/14) έμαθα ότι θα κλείσει οριστικά τον Μάιο. Αντίο λοιπόν Mo Better, αγαπημένε προορισμέ του δεύτερου (και του τρίτου συχνά) σταδίου...


Ιστορική φώτο, και γιατί την τράβηξα με τα χεράκια μου, και γιατί 
(κυρίως) δεν το είδα ποτέ πριν ή ποτέ μετά ΤΟΣΟ άδειο. Ιούνης 2013. 


6 σχόλια:

  1. Και το ζήτημα που προκύπτει, είναι το που θα πάμε σήμερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΣΠΟΡΕ.........ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙΣ.....ΜΙΑ ΦΙΛΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ: ΜΗΝ ΑΝΤΑΛΛΑΣΣΕΙΣ ΞΕΝΥΧΤΙ ΜΕ ΤΑΙΝΙΕΣ.....ΘΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΙΩΣΕΙΣ ΟΤΑΝ ΘΑ ΘΕΣ ΞΕΝ ΚΑΙ ΘΑ ΧΕΙΣ ΜΟΝΟ ΤΑΙΝΙΕΣ......ΑΚΟΥ ΚΑΙ ΜΑΣ....ΤΟΥΣ ΠΑΛΙΟΥΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. πεθαινω με τη διακριτικοτατη διαφημιση των μαγαζιων.. Αλλα ταυτοχρονα αισθανομαι πολυ γρια γιατι μονο που το διαβασα κουραστηκα.Πειραζει να σταματησω στο βημα με συντελεστη 0,8;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι, όχι, εδώ αν διαβάσεις την τελευταία πρόταση θα καταλάβεις ότι ο στόχος του μπλόγκερ είναι να σταματήσει ΠΡΙΝ και από αυτό το βήμα...

      Διαγραφή