Ματαιώσεις






Το να γράφεις διπλωματική είναι πολύ επίπονο. Ειδικά όταν δεν έχεις αρχίσει καν.
Το να σε απολύουν από τη δουλειά σου λόγω κρίσης είναι οδυνηρό. Ευτυχώς που δεν δουλεύω.
Το να είσαι ο καλύτερος dj στην πόλη σου δημιουργεί ευθύνες. Ούτε ψύλλος στον κόρφο του του τύπου, να είναι καλά το παλικάρι.
Το να έχεις τέλειο σώμα απαιτεί θυσίες. Και δε με λένε Αβραάμ ή Ιφιγένεια.
Το να στηρίζεις τους φίλους σου είναι απαραίτητο. Ευτυχώς που δε μου μιλάει άνθρωπος.
Το να μένεις μόνος σου σου δίνει μια αίσθηση ανεξαρτησίας. Το να βλέπεις τα πιάτα στο νεροχύτη στην παίρνει πίσω.
Το να νικάει η ομάδα σου 3-0 τον Ολυμπιακό σε χαροποιεί. Μετά κοιτάς τη βαθμολογία.
Το να βοηθάς στην οργάνωση πάρτυ σε ταράτσα κολλητού είναι αναζωογονητικό. Το ίδιο και το κρύο, για την επιδερμίδα σου. (Μέσα Μάρτη φτάσαμε, έλεος).
Το να γράφει ο Σταύρος κείμενα σε διασκεδάζει. Αλλά δεν το κάνει αρκετά συχνά.
Το να περιμένεις να δεις συνέντευξη Κοντοπίδη σε Μπογδάνο είναι μαγικό. Μετά ο πρώτος κατούρησε στο στούντιο του δεύτερου και στο χάλασε.
Το να είσαι άνεργος για λίγο παλεύεται. Αν κρατήσει 3,5 χρόνια πας για κοινοβουλευτική θητεία.
Το να σου λείπει κάποιος είναι (μαζοχιστικά) ωραίο. Το να μην του λείπεις εσύ σύνηθες.
Το να γράφεις σε blog είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας. Το να τα δημοσιεύεις μετά είναι αγένεια προς τον συνάνθρωπο.
Το να αγωνίζεσαι για κάτι είναι έντιμο. Το να κερδίζει συνέχεια ο ταξικός εχθρός βαρετό.
Το να ακούς την Ε. κάθε Δευτέρα 8-10 είναι εκπληκτικό. Μετά πάει 10:05.
Το να νιώθεις χαρούμενος για κάτι είναι φανταστικό. Δεν κρατάει ποτέ για πολύ.
Το να μην κάνεις λάθη είναι αδύνατο. Εκτός κι αν είσαι ο Πάπας (ή ο Πρετεντέρης).
Το να πιστεύεις ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα αλλάξει τα πράγματα επιτρέπεται. Το να βασίζεσαι σε αυτό όχι.
Το να έρχεται ο λογαριασμός της ΔΕΗ φουσκωμένος είναι ένα πράγμα. Το να είναι η κατανάλωση ρεύματος το 1/3 του λογαριασμού αυτού είναι ένα άλλο πράγμα.
Το να βάζει τους Χρυσαυγίτες φυλακή η ΝΔ (έστω κι αν το κάνει για τους δικούς της λόγους) είναι τέλειο. Το να μην πέφτουν τα ποσοστά τους στις δημοσκοπήσεις είναι τρομακτικό.
Το να είναι καλά οι άνθρωποι που νοιάζεσαι είναι ελπιδοφόρο. Το να είναι καλύτερα χωρίς εσένα λίγο προβληματικό.
Το να είσαι ανορθόγραφος/η δεν πειράζει. Το να μου βιάζεις τα μάτια με τα στάτους σου πειράζει πολύ.
Το να βγαίνει καλή μουσική είναι άψογο. Το να κάνει επιτυχία η Μόνικα ακατανόητο.


Φωνάρα (και αφέλειες). Άντε να μην ερωτευτείς μετά

Το να γκρινιάζεις δεν είναι σωστό. Αλλά και τι να κάνεις;







































6 σχόλια:

  1. ...να γκρινιάζεις πιο πολύ.....αποκτάς μια άλλη ευφυία μετά και sporoμεγαλουργείς φίλε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΣΠΟΡΕ ΘΕΕ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΜΑΤΑΙΩΝΕΣΑΙ........ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΈΧΝΕΣ ΟΤΑΝ ΠΟΝΟΎΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. κοιτα να δεις.εχεις δικιο.δεν εχω να πω τιποτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή