(Αναγνώστη, κάνω ένα διάλειμμα από τη συγγραφή του Καζαμία 2015 - τα δύο πρώτα μέρη του οποίου μπορείς να βρεις εδώ και εδώ γιατί χτες πήγα θέατρο. Ή τέλος πάντων σε κάτι που ισχυριζόταν ότι είναι θέατρο. Κομβικά τελείως, γιατί οι λέξεις δεν μπορούν να αποδώσουν τη φρίκη:)
Ματωμένος Γάμος: Φοβερό θεατρικό του Λόρκα (το οποίο έχω δει 5-6 φορές από ερασιτεχνικές φοιτητικές θεατρικές ομάδες και κανά-δυο από επαγγελματικές)
Θέατρο Αποθήκη: Θέατρο στη Σαρρή που ανεβάζει εμπορικές παραστάσεις, και το οποίο έχει μια εξαίσια διαρρύθμιση, με μια κολόνα μέσα στη μέση να σου κόβει το οπτικό πεδίο (αν και στη συγκεκριμένη περίπτωση μάλλον ήταν ευτύχημα, κάτι γλιτώσαμε - από αυτό το πράγμα που παρακολουθούσαμε εννοώ).
Κουπόνι: Βρέθηκε στα χέρια μου και αντί για δύο εισιτήρια πληρώσαμε ένα. Και πάλι το μετανιώσαμε πικρά. Στη φιλική και άκρως προσαρμοσμένη στην εποχή τιμή των 20 ευρώ. ΤΟ ΕΝΑ, ΞΑΝΑΛΕΩ.
Κοινό: Εκτός από εμένα και το κορίτσι μου, διάφορες άλλες προσωπικότητες της εγχώριας σόου μπιζ, όπως η Φουρέιρα (η οποία επίσης βγήκε βαριεστημένη και σιχτιρίζοντας, κάτι που την ανέβασε στην εκτίμησή μου), οι γυναίκες δύο εκ των μεγαλύτερων κωμικών μας (του Σεφερλή και του ΓΑΠ), και διάφοροι τηλεοπτικοί ηθοποιοί (επίσημη πρεμιέρα γαρ, δεν το ξέραμε).
Η Έλενα η Τσαβαλιά, ένας τύπος που θα μπορούσε να παίζει μπάλα στον
Λεβαδειακό (αλλά είναι ηθοποιός μου είπανε), η Φουρέιρα, ένα ψυγείο
και ο αριστερός μου ώμος, πίσω από την Τσαβαλιά
Γιάννης Κακλέας: Πάλαι ποτέ "πρωτοποριακός" σκηνοθέτης, που είπε να κάνει μια αρπαχτή για τις δύσκολες μέρες που έρχονται.
Εβελίνα Παπούλια: Πρώην χορεύτρια που είπε να δοκιμάσει την τύχη της στην υποκριτική, αλλά η υποκριτική δεν συμφώνησε.
Υπόλοιπος θίασος: Ανταποκρίθηκε, με επιμονή και προσήλωση. στο δύσκολο έργο να είναι ακόμα χειρότερος (υποκριτικά) από την Παπούλια
Διασκευή Κακλέα: Πετσόκοψε το κείμενο για να χωρέσουν μεταμοντέρνες σκηνές χορού με την υπόκρουση μέταλ μουσικής, η οποία, ως γνωστόν, έκανε θραύση στην Ισπανία του 1933.
Γυμνό: Όλοι. Χωρίς κανέναν απολύτως προφανή λόγο, έτσι, γιατί μπορούσαν. Και το ότι μπορούσαν οφείλεται στο...
Γυμναστήριο: Απαραίτητο αξεσουάρ της θεατρικής παιδείας σύμφωνα με τον Κακλέα (το ταλέντο είναι υπερεκτιμημένο).
Από τις σπάνιες φορές που η Νύφη ήταν ντυμένη.
Κοινό (2): Αν είσαι αστέρας της εγχώριας σόου μπιζ (βλέπε παραπάνω), μπορείς να φτάσεις στο θέατρο στις 9:30, ενώ η ώρα έναρξης είναι στις 8. Και όλοι οι υπόλοιποι να σε περιμένουν.
Σκηνικό: Λιτό και απέριττο, με μια συρόμενη πόρτα που ανοιγόκλεινε μόνη της ως δια μαγείας, και η οποία, όταν άνοιγε, πίσω της κάποιος θα έκανε σεξ ή θα σκοτωνόταν.
Σεβασμός: Κανένας. Στον Φεντερίκο Γκαρθία, στον μεταφραστή Γκάτσο, στο θέατρο, στην αισθητική, πουθενά. Αν το έβλεπε ο Λόρκα, θα άρπαζε ένα ντουφέκι από έναν φρανκικό στρατιώτη και θα αυτοκτονούσε.
Συμπέρασμα: Απαιτώ από τον ΣΥΡΙΖΑ, αν γίνει κυβέρνηση, να σταματήσει την παράσταση, να στείλει υποχρεωτικά τους πρωταγωνιστές να φοιτήσουν σε σοβαρές δραματικές σχολές, και να ισοπεδώσει το θέατρο Αποθήκη, μετατρέποντάς το σε πάρκινγκ - πιο πολλά θα προσφέρει στον πολιτισμό έτσι αυτός ο χώρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου