Χωρίς θέμα, διάολε




Κάθομαι στο μπαλκόνι μου, αναγνώστη, και ετοιμάζομαι να σε καταπλήξω με το γραπτό μου για άλλη μια φορά. Τα μπαλκόνια στην Ελλάδα επιτελούν το ρόλο που έχουν στη Βόρεια Ευρώπη και στην Αμερική τα δωμάτια-γραφεία. Είναι το σημείο του σπιτιού που μπορείς να απομονωθείς και να γράψεις, να δημιουργήσεις γενικά (και ο Κοντοπίδης στο μπαλκόνι του γυρνάει τα περισσότερα βίντεο του). Το θέμα είναι ότι εγώ μένω μόνος μου, οπότε δεν έχω χρεία απομόνωσης, αλλά αν είχα;; Στο μπαλκόνι θα έβγαινα. Όπως αναφέρεται και στο κείμενο του εξαιρετικού θεατρικού μονολόγου Caveman, στον άντρα ανήκουν οι ημιυπαίθριοι ή και υπαίθριοι χώροι του σπιτιού (μπαλκόνια, γκαράζ, κήποι, πιλοτές, κλπ). Όλο το υπόλοιπο σπίτι αποτελεί επικράτεια της γυναίκας - ναι, ξέρω, σεξισμός, έμφυλη προσέγγιση και τα ρέστα. Ωραία όλα αυτά ενώ τα λέτε από τη θαλπωρή του σαλονιού σας, δίπλα στο τζάκι. Για ρωτήστε κι εμάς που ξεπαγιάζουμε στα μπαλκόνια όμως...


 

Ο φίλος μου ο Κώστας που συγκατοικεί
 με την κοπέλα του εδώ και 6 μήνες


Το θέμα είναι ότι αυτά τα έγραφα χτες και μετά σταμάτησα απότομα γιατί έπιασε βροχή (αγάπη καλοκαιρινή, φθινόπωρο ξανά και η καρδιά μου αδειανή, δεν ήτανε για μας ετούτη η εποχή). Η Θεός με τιμώρησε για τα σεξιστικά μου σχόλια οπότε θα είμαι politically correct από εδώ και πέρα - σε ακραίο βαθμό όπως πχ "λειτουργός ελέγχου βοοειδών" για τον καουμπόι, "οπισθοχώρηση θυλάκων" για τη φαλάκρα κλπ, όπως τα περιγράφει ο  Uberto Ecco στο "Με το βήμα του Κάβουρα". Αυτός ο γλωσσικός καθωσπρεπισμός αναδύει ένα άρωμα τζημερισμού με μια εσάνς υποκρισίας και με εκνευρίζει αφόρητα, αναγνώστη. Γιατί και "οικιστικά ελαστικό" να τον πεις τον άστεγο, άστεγος παραμένει, κι εγώ κι εσύ έχουμε το σπιτάκι μας και το ίντερνετ μας κι εγώ γράφω κι εσύ διαβάζεις και είμαι ο λόγος που έχεις ίντερνετ και ο άλλος κρυώνει εκεί έξω, όχι επειδή τον αποκλείει από τα ζεστά μέρη του σπιτιού η συμβία, παρά ο καπιταλισμός. Ο οποίος μας πήρε και την παρθενιά μας, ο αλήτης.





Αυτός ο 200 ετών παππούς το έκανε και όχι η Π.
όπως αφελώς νόμιζα τόσα χρόνια



(Αυτό-υπενθύμιση σε soon to be υπερεπιτυχημένο blogger: Ποτέ μα ποτέ μην σπας το γράψιμο μιας ανάρτησης σε δύο διαφορετικές μέρες, επειδή η ψυχολογία σου φυσικά και δε θα είναι η ίδια και θα βγαίνει αυτό το τουρλουμπούκι, ηλίθιε). Νομιζω, αναγνώστη, ότι ήρθε η ώρα να μπω στο θέμα μου σιγά σιγά. Στην επόμενη ανάρτηση.

Υ.Γ. Ευχαριστώ τους άγνωστους σε μένα αναγνώστες που πλημμυρίζουν το Zazzium κάθε Τετάρτη για να ακούσουν ωραίες μουσικές και να δουν πως είναι ο Σπόρος από κοντά. Η αγάπη σας με συγκινεί. Σας το αφιερώνω.



2/2 Epitaph Records. Οποιαδήποτε δωρεά από την καλή 
δισκογραφική για την τζάμπα διαφήμιση θα εκτιμηθεί.

2 σχόλια:

  1. το μονο που θα σου πω καλέ μου σπόρε είναι (αγάπη καλοκαιρινή, φθινόπωρο ξανά και η ΖΩΗ μου αδειανή, δεν ΦΤΙΑΧΤΗΚΕ για μας ετούτη η εποχή). <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. το ΕΤΟΥΤΗ είναι η λεξη κλειδί, κατά τα άλλα ο καθένας ερμηνεύει τους μεγάλους δημιουργούς κατά το δοκούν (όπως πχ το ίδρυμα Ωνάση και η ομάδα αλήθειας της ΝΔ τον Καβάφη).

      Διαγραφή