Αν ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα είχαν facebook, ή έστω twitter, δε θα είχαμε την τραγική κατάληξη που όλοι ξέρουμε. Θα έγραφε η κοπέλα ένα στάτους "παίρνω ένα φάρμακο που θα με κάνει να φαίνομαι νεκρή για 42 ώρες για να αποφύγω το γάμο με τον Πάρη, χαχαχα, πως σας φαίνεται, ωραίο σχέδιο δεν είναι #Koroidevw_ton_patera_mou" και θα ήταν όλα μέλι γάλα. Άσε που ο Πάρης θα έκανε check-in στην οικογενειακή κρύπτη, τύπου "κλαίω τη μέλλουσα νύφη μου" και ο Ρωμαίος, ορθά σκεφτόμενος, δε θα πλησίαζε κατά εκεί για να μην έχουμε αιματοχυσίες. Τα δύσκολα θα έρχονταν μετά, αναγνώστη. Πες ότι παντρεύονταν, έκαναν και τρία Μοντεγοκαπουλετάκια, και ξαφνικά μια ωραία πρωία η Ιουλιέτα άρχιζε τη γκρίνια: "Και ο Πάρης ήταν καλός και χρυσός και έπρεπε να κάνω ότι μου έλεγε ο μπαμπάς, κι εγώ φαρμακώθηκα για σένα αχάριστε, το δέρμα μου έχει σπάσει από τότε, όχι, όχι επειδή έχουν περάσει είκοσι χρόνια, το φαρμάκι φταίει, εγώ σου έδωσα τα πάντα κι εσύ μπεκροπίνεις και χαρτοπαίζεις, χωρίζουμε, θα κλεφτώ με τον κηπουρό της έπαυλης και μην πάρεις κανένα φαρμάκι και μου το παίξεις νεκρός, στην Ιουλιέτα Ιουλιετιές δεν περνάνε". Στα πατώματα ο Ρωμαίος, να της στέλνει γράμματα, μέιλ, τραγουδάκια σαν αυτή τη διασκευή του Patton σε τραγούδι του Herb Albert, τίποτα η Καπουλέτου, ασυγκίνητη.
Είναι ωραίο τραγούδι, αναγνώστη,
αλλά τι τα θες; Γυναίκες...
Και μετά θα άρχιζε το πανηγύρι. Ποιους φίλους πρόσθεσε αυτή, ποιες φίλες αυτός, γιατί ανέβασε με το χωρισμό φωτογραφίες ανέμελες αυτή, ποια είναι αυτή που κάνει like σε οτιδήποτε ανεβάζει αυτός, "αυτό το #amensioto στο τουίτερ για μένα πήγαινε άραγε;" , ηλεκτρονικό ξεκατίνιασμα, ανάστατη η τοπική κοινωνία της Βερόνας, χάλια μαύρα αναγνώστη. Ο Σαίξπηρ θα έγραφε μια κωμωδία περιωπής βέβαια, αλλά η παγκόσμια δραματουργία θα έχανε ένα αθάνατο αριστούργημα. Γι'αυτό σου λέω, καλύτερα ήταν τα πράγματα τότε, κι ας πέθαιναν στην πορεία κανά δύο τραγικοί εραστές από μια μοιραία παρεξήγηση. Δεν πειράζει, είχε και υλικό ο βάρδος του Stratford-upon-Avon να δημιουργήσει, να εκφραστεί ρε παιδί μου, να σκοτώσει όλους τους κύριους πρωταγωνιστές σε κάθε έργο του, πολύ πριν το κάνει ο George Martin στο Game of Thrones, και να έχει επιτυχία ανάλογη του Φώσκολου στα '90ς. Μόνο που ο Νίκος σκότωνε την υπομονή και τα νεύρα μας. Αλήθεια το λες ότι ο Νίκος σκότωνε τη υπομονή και τα νεύρα μας; Ναι, αυτό σου λέω αναγνώστη, ο Νίκος σκότωνε την υπομονή και τα νεύρα μας. Δηλαδή, κάτσε, μισό λεπτό, θες να μου πεις ότι ο Νίκος κλπ σε μια αέναη λούπα που οδήγησε στην άνοια μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού, οπότε το να πιστέψουν το "Λεφτά υπάρχουν" το 2009 είναι το λιγότερο.
Εξαιρετικό παράδειγμα φωσκολικής μεταμοντέρνας
αντίληψης του ιδεατού και γείωση του στο τώρα
Μην ασχολείστε με τα facebook και τα twitter των πρώην μετά από χωρισμούς: ένα panda κάπου στην Κίνα έχει στομαχικές διαταραχές κάθε φορά που το κάνετε. True story.
Υ.Γ. Edit: Το είδα σήμερα αυτό το gif και μου φάνηκε ταιριαστό με το πνεύμα της ανάρτησης...
Υ.Γ. Edit: Το είδα σήμερα αυτό το gif και μου φάνηκε ταιριαστό με το πνεύμα της ανάρτησης...